صدا

درون توصدایی هست که تمام روز در توزمزمه می کند:(حس می کنم این درسته،می دانم این یکی اما،غلطه)نه معلم نه واعظ نه پدرومادر نه دوست ونه هیچ ادم عاقلی نمی تواند بگویدچه چیز درست است وچه چیزغلط تنها به صدای درونت گوش کن

دنیای نو

وارونه که نگاه کنی درخت هاراتوی هوادرحال تاب خوردن می بینی اتوبوس هارامعلق وساختمان هارااویزان می بینی چه خوب است بعضی وقت ها هم دنیا رااززاویه دیگری ببینیم.

به نبایدها گوش کن

به نبایدهاگوش کن،بچه جان.به نکن ها گوش گن به اجازه نداری ها،نمی توانی هاونمی شودهاگوش کن.به دیگر هیچ وقت نکن ها گوش کن اما به من هم خوب گوش کن:هر کاری شدنی است بچه جان هیچ چیزی محال نیست.

خنده سازان

این غول اخموی بداخلاق غرغرو که از لب ولوچه اویزانش خسته شده بودمن و(لی)رااستخدام کردتازیر گوشه های دهانش راکه در حال فروریختن بود بگیریم وبدهیم بالا.این جریان مال پارسال است-وازان موقع تاحالا ماعرق ریزان وزورزنان همین جور که می بینید اینجا ایستاده ایم.واقعا گاهی چه کار سختی است لب های کسی رابه خنده باز کردن.